- kiçicik
- very small, tiny
Məktəblilər üçün Azərbaycanca-İngiliscə lüğət. 2014.
kiçicik
Look at other dictionaries:
kiçicik — sif. Olduqca kiçik, çox kiçik. Kiçicik otaq. Kiçicik qab. Kiçicik qutu. – Gülzar kiçicik əllərini irəli uzatmış, həyəcan içində nəticəni gözləyirdi. C. C.. Bu bülbül kiçicik vücudunu sarsıdan, hər nəfəsində ürəyinin bir parçacığı qopurmuş kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağıllı — sif. 1. Dərrakəli, düşüncəli, şüurlu. Ağıllı adam. – Yusifin arvadı Avropa elmlərindən dadmış bir ağıllı arvad idi. N. N.. Tərlan ağıllı oğlunun hər kəlməsindən xoşlanırdı. M. Hüseyn // məc. Tədbirli, öz işini bilən. <Mirpaşa:> Ağıllı . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
badar — məh. 1. is. Kiçicik əkin yeri. 2. sif. Dağınıq, pozuq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balacacıq — is. Kiçicik. Xidmətçi arvad tələsik ona balacacıq, bükülü bir kağız uzatdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çıra — bax çıraq. Bir kiçicik daxmada ancaq çıra; Saçmada ətrafına ölgün ziya. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çis — is. 1. Duman şəklində yağış; kiçicik yağış damcısı. 2. Tutqun hava … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damcı — is. 1. Su və bu kimi mayelərin girdə şəklə düşmüş ayrıca kiçik hissəciyi. Su damcısı. Tər damcıları. – Sıçrayarkən işıldayır damcılar; San saçılar mirvaridlər, incilər. A. S.. Damcılar günün qabağında almaz kimi parıldayırdı. A. D.. 2. tib.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kiçikcik — bax kiçicik. <Müqim bəy:> Gəl, mirzə, . . aramızdakı hər hansı kiçikcik ixtilafı bir kənara buraxıb qardaş olaq. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mahmız — is. <ər.> 1. Xoruz və bəzi başqa quşların ayaqlarının arxasında sivri buynuz çıxıntısı. Xoruzun mahmızı sınıb. 2. Minik heyvanlarını mahmızlamaq üçün çəkmənin dabanına taxılan şişdişli kiçicik dəmir çarx. Mahmız vurmaq – atı, iti yerisin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mini-mini — sif. oxş. Kiçicik, xırdaca. Uşağın mini mini ağzı. – . . Azad və asudə yaşayaraq mini mini balaları oxudardım. T. Ş. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarovul — is. 1. Keşikçi, gözətçi. Qarovul əlində nizə o tərəf bu tərəfə gedirdi. M. S. O.. Qarovul çəkmək – keşik çəkmək, qorumaq. Altıncısı dvornikdir, yəni gecələr həyətə qarovul çəkib, gündüzlər küçələri süpürür. C. M.. <İskəndər:> Bu saat sənə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
